فوتبال بیمار ما طبیب دانا می خواهد /ورزش وزندگی

فوتبال بیمار ما طبیب دانا می خواهد
فوتبال امروز از قالب یک رشته ورزش فراتر و مسائل سیاسی،فرهنگی،اجتماعی و اقتصادی ملت ها را تحت تاثیر قرارداده است تا جائیکه دولت ها ضریب نفوذدیپلماسی فوتبال را بعنوان قدرت نرم مورد توجه و ازآن بعنوان اولویت اصلی در توسعه کشورشان استفاده می کنند..باعث تاسف است در کشو عزیزمان ایران با این همه علاقمند،استعداد و سرمایه ای که در حوزه فوتبال هزینه می شود کمترین بهره را از ظرفیت بی بدیل فوتبال نمی بریم به عبارتی بحران سازی و غرق شدن در حاشیه ها ی فوتبال ما را مغلوب و اصل فوتبال فراموش شده است. باید پرسید در کشوری که تعداد رسانه های ورزشی آن در دنیا رتبه اول را دارد و صدا و سیمای آن بیشترین وقت را به این رشته ورزشی اختصاص داده است چرا نتیجه ای جز فاصله گرفتن از فوتبال روز دنیا، افت مسائل اخلاقی و فرهنگی چیز دیگری در بر نداشته است. براستی مشکل فوتبال ایران کجاست ؟در یک تحلیل مختصر باید گفت بزرگترین مشکل ورزش فوتبال در شیوه مدیریت نا کار آمد و غیر علمی و رابطه سالار آن است ضمن احترام به تلاش های انجام شده بنظر می رسد درک درستی از ظرفیت عظیم فوتبال نزد مدیران ومسئولین کشور وجود ندارد تا جائیکه همه فوتبال در قالب برگزاری مسابقات و زد و بند های پشت پرده خلاصه شده است. قطعا ما کارتون فوتبالیست های ژاپنی را فراموش نکرده ایم در حالیکه ژاپن تا دو دهه قبل جزوتیم های دسته دوم و سوم فوتبال آسیا بود با ترسیم چشم انداز بیست ساله وفرهنگ سازی از طریق رسانه در قالب کارتون فوتبالیست ها به تمام اهداف بلند مدت خود رسیده وامروز در حالیکه رقیب تدارکاتی تیم ملی فوتبال ما آنگولاو بلغارستان انتخاب می شوند و در همان روز تیم ملی امید ما از مرحله مقدماتی در قاره آسیا حذف می شود تیم ملی ژاپن با اقتدار تیم های برتر فوتبال دنیا مانند آلمان وترکیه را در خانه شکست داده وخود راجزو قدرت برتر فوتبال جهان معرفی می کند. آیا از مدیریت فوتبالی که مشغول روزمره گی و غرق در حواشی است انتظاری بیش از این منطقی است مدیریت فوتبال کشور از چه برنامه بلند مدت واستراتژی برای آینده در رده های مختلف برخوردار است انتخاب مربیان تیم ملی برچه اساس ومعیار عقلانی وفنی صورت می گیرید چرا سهم مردم وجوانان عاشق فوتبال ایران حسرت ونا امیدی نسبت به آینده است آیا زمان آن فرا نرسیده است تا در یک اقدام اساسی ساختار فوتبال کشور را متناسب با رشد وتحول این رشته ورزشی در سطح دنیا وکشورهای همسایه متحول وبازسازی کنیم تا کی باید در مدیریت فوتبال شاهد داستان های سر کاری مانند واگذاری استقلال و پرسپولیس و جنگ های زرگری بین باشگاه ها بجای تحقق اهداف بلند مدت در سطح فدراسیون وباشگاهها باشیم .در شرایط فعلی فوتبال بیمار ما طبیب دانا می خواهد طبیبی که فوتبال و ظرفیت های بیکران آن را بعنوان قدرت نرم بشناسد وطی یک برنامه بلند مدت و چشم انداز بیست ساله بتواند فوتبال را به سطح اول دنیا معرفی کند برای تحول در جهان فوتبال باید نگاه نتیجه محور و سنتی دو دهه گذشته که شکاف سطح فوتبال ما را با کشورهای آسیایی و جهانی بیشتر کرده است را فراموش کرد .
شاید پیشنهادت زیر بتواند فوتبال ما را در آینده به جایگاه واقعی خود برساند
۱_ اصلاح نگرش دولتمردان به موضوع ورزش خصوصا فوتبال بعنوان اولویت اصلی در توسعه کشور ۲_ باور این مطلب مهم که مدیریت فوتبال نیاز مبرم به مدیران علمی وشایسته سالار با نگاه استراتژیک و بلند مدت دارد
۳_تجدید نظر جدی و قطعی صدا و سیما در حوزه ورزش و فوتبال و عبور از مرحله سطحی نگری بر حواشی و پرداختن به رسالت آموزشی،فرهنگی و اجتماعی فوتبال با حضور کارشناسان خبره ۴_ تعامل وهم اندیشی با رسانه های دولتی وبخش خصوصی جهت کمک به اصلاح ساختار وفرهنگ فوتبال ۵_ توجه به توسعه زیر ساخت ها در حوزه سخت و نرم افزاری فوتبال ۵_ الزام باشگاهها در تشکیل آکادمی در رده های پایه و تاثیراین اقدام در ارزشیابی باشگاهها ۶_ استفاده از دانش روز فوتبال در حوزه های نظری و عملی خصوصا در رده های پایه ۷_بازنگری بر انتصاب مدیران و مربیان فوتبال با رویکرد علمی و فرهنگی ومدیران برنامه محور ۸_ استفاده از ظرفیت فوتبال در توسعه سیاسی،اقتصادی واجتماعی وهمچنین وحدت واتحاد ملی وبین المللی