به بهانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی تاریخ درس آموز است…..

  بعد از عملیات رمضان در منطقه بصره و فتوحات خوبی که بدست آمد.با گوش های خودم از طریق رادیو از درون سنگر شنیدم که کارشناسان رادیو های فارسی زبان بیگانه  گفتند  ایران را نمی شود از طریق جنگ مستقیم شکست داد بلکه راه چاره وشکست ایران از طریق  اختلاف و دو قطبی  کردن جامعه […]

 

بعد از عملیات رمضان در منطقه بصره و فتوحات خوبی که بدست آمد.با گوش های خودم از طریق رادیو از درون سنگر شنیدم که کارشناسان رادیو های فارسی زبان بیگانه  گفتند  ایران را نمی شود از طریق جنگ مستقیم شکست داد بلکه راه چاره وشکست ایران از طریق  اختلاف و دو قطبی  کردن جامعه متحد ایران امکان پذیر است .

بلحاظ سبقه رسانه ای از اون تاریخ تا کنون که حدود چهل سال می گذرد به روشنی می بینم که آن راهبرد روز به روز بنفع دشمن و به ضرر ما در حال تحقق است.

چرا اینگونه شدیم:

در دوران مبارزه برعلیه شاه و مقابله با کل دنیا در جنگ نابرابر هشت ساله با کشور عراق آنچه برگ برنده ما بود وحدت بین امت و امام و تبعیت محض از دستورات امام راحل و ادای تکلیف بود در آن زمان هر کس از منظر خودش سخنان امام را تفسیر و تعبیر نمی کرد همه گوش به فرمان ولی و امام خود بودند نه جلوتر حرکت می کردند نه جا می ماندند .هیچکس خودش را برتر از دیگری نمی دید ولایت پذیر در قول و عمل مشهود و نمایان بود اما به مرور زمان با ورمان شد که می توانیم دستورات ولی و رهبری را هم تفسیر کنیم من از منظر خودم او از منظر خودش و در این تفسیرها گروه و دسته و جناح ساختیم و بعضا به هشدار های ولی زمان هم که بارها فرمودند من این دسته بندی ها را قبول ندارم هم گوش نکردیم یکی خودش راانقلابی و دیگران را غیر انقلابی خطاب کرد و دیگری بدون توجه به عملکرد ورفتار خود همه حواسش را به دیگران معطوف کرد و خود را حق مطلق و طرف مقابل را دشمن محض معرفی می کرد از این شیوه رفتاری چه بدست آوردیم ؟؟

بلطف خدا در حال ورود به ۴۶ سال پیروز انقلاب هستیم این انقلاب مدیون نزدیک به سیصد هزار شهید و صد ها هزار جانباز و آزاده و صدها هزار ایثارگر گمنامی است که دوران کهنسالی خود را سپری می کنند

آیا می دانیم چقدر این جامعه ارزشمند از رفتار های دوگانه و شکاف های سیاسی و اجتماعی جامعه آزرده خاطر کرده و رنج می برند.

آیا یکجا لازم نیست متوقف شویم ،سکوت کنیم و گو ش هایمان را به رهبر و ولی زمان بدهیم و بدون توجه به شرایط زمان و مکان جلوتر از رهبر معظم انقلاب حرکت نکنیم

شاید عده ای با هدف انقلابی دو آتیشه این منطق را بر نتابند که نه ما نباید سکوت نکنیم پاسخ من این است این شیوه چقدر کار ساز وده و چقدر قطار انقلاب را پر کرده است و امروز چه بدست آورده ایم از اختلافات به بهانه های گوناگون….

در شب عملیات کربلای چهار وقتی فرمانده  عملیات را تشریح کرد یک نوجوانی پرسید برادر فرمانده می گویند عملیات لو رفته آیا باز هم باید با تجهیزات نظامی وارد اروند وحشی در تاریک شب بشویم فرمانده گفت بله ما تکلیف ما ن را انجام می دهیم و اون بسیجی فردا برای ادای تکلیف به شهادت رسید وجنازه  او هم پیدا نشد.

آیا امروز تکلیف برای ما این معنا را دارد.

زیاده گوی نکنم راهکارچیست؟؟؟

کشور بر اساس قانون اساسی و هدایت رهبر انقلاب با توجه به شرایط سیاسی و اجتماعی  علیرغم هجمه ای جهانی در حال عبور از گردنه های سخت است. اجازه بدهیم مسئولین و دستگاه‌های امنیتی و نظارتی کار خودشان را انجام و ما با سکوت خود تا زمانیکه ولی مسلمین نخواسته اند بر اساس تکلیف تحمل و صبورانه همراهی کنیم

تا ضمن حفظ وحدت ملی شرایط سخت را پشت سر بگذرانیم

آسیب های سه دهه گذشته به نام اصلاح طلب و اصول گرا و اخیرا چند واژه دیگر کم به وحدت امت واحده ایران ضربه نزد ه است

اکنون در آغاز ۴۶ سال پیروزی انقلاب به دورانی بیاندیشم که امام راحل فرمودند رمز پیروزی انقلاب وحدت کلمه است.

اگر خود را پیرو و مقلد امام جامعه می دانیم وحدت کلمه را در همه شئون اجتماعی حفظ و به جای ذوب در رفتار و گفتار دیگران به  مسئولیت های دینی و اجتماعی خود عمل کنیم.

این شیوه در کشوری که رهبر مقتدر و قانون اساسی فاخر دارد می تواند عامل پیروزی باشد.

 

رفتار های سه دهه گذشته حوزه های سیاسی و اجتماعی عدول از این قاعده و براساس  تاکتیکی بوده که در اوایل متن گفتم دشمن برای ما طراحی و تا حدودی هم موفق شده است.

توکل  بر خداوند متعال ،انجام وظیفه و عمل به دستورات الهی و رهبر ی جامعه و پرهیز از غیبت و تهمت و افترا و خود برتر بینی درسی است که شهدا به آموختند مراقب باشیم در مسیر های سخت ولایی در عمل بمانیم یا علی مدد